پرواز بر فراز آسمان، یكی از كهن ترین و دیرینه ترین آرزوی های بشر، كه چندین قرن ذهن انسان ها را به خویش معطوف كرده بود، در اواخر قرن نوزدهم به حقیقت نزدیك شد.

اولین تفكر و تلاش برای ساخت هواپیما به قرن شانزدهم میلادی بازمی گردد وقتی لئوناردو داوینچی نقاش و دانشمند ایتالیایی، موفق به ساخت دستگاه كوچكی، مركب از دو بال، یك بدنه و یك سكان شد و آن را از مكان مرتفعی به پائین رها كرد كه پس از طی مسیری به آرامی روی زمین نشست، اما دواینچی به علت آزار و اذیت اطرافیان كه تلاش وی را بیهوده و پرواز را امری غیرممكن می پنداشتند، از ادامه این كار منصرف شد.

در 1678میلادی، بینه فرانسوی با تعقیب فكر دواینچی، دستگاهی ساخت كه بال هایش توسط انسان حركت می كرد اما او نتواست با این دستگاه پرواز كند. همچنین در 1784 میلادی یك فرانسوی دیگر به نام بین ونو دستگاهی با بال هایی شبیه پروانه ساخت كه می توانست مدت زیادی در هوا بماند و سقوط نكند.

اتولیلین‌تال آلمانی در سال 1891 میلادی با هواپیمایی بی‌موتور، موفق شد در آسمان پرواز كند و رویای پرواز انسان را به ثمر برساند. سپس برادرن رایت در قرن بیستم موفق شدند با هواپیمایی موتوردار بر فراز آسمان به حركت درآیند، آنها توانستند در 17 دسامبر 1903 میلادی موفق به ثبت اولین پرواز كنترل‌شده با هواپیمای یك‌موتوره، در تاریخ شدند تا آن كه كورتیس، اهل آمریكا در سال 1908 اختراع برادران رایت را تكمیل و با قراردادن چند چرخ كوچك در زیر هواپیما مسئله فرود آمدن و برخاستن این وسیله را برطرف كرد.

در حال حاضر با آنكه بیش از 100 سال از پرواز برادران رایت در آسمان می گذرد و پیشرفت و تحول چشمگیری در صنعت هواپیمایی صورت گرفته ولی هنوز هم بسیاری از هواپیماهای جهان بر اصول همان اختراع برادران رایت ساخته می شوند.

با پیشرفت و تحول صنعت هواپیمایی نیاز به هماهنگ‌سازی استانداردهای بین‌المللی پرواز، مدیریت خطوط هوایی، انسجام و یكپارچگی این صنعت در سراسر جهان احساس شد، بدین منظور در هفتم دسامبر 1944 در ضمن تنظیم و امضا پیمان حمل و نقل هوایی معروف به پیمان شیكاگو، سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی با نام اختصاری "ایكائو" پایه گذاری و به صورت رسمی در ششم می 1947 آغاز به فعالیت كرد، از آن زمان تاكنون ایكائو با تدوین استانداردها و مقررات لازم، به اعضای خود كمك كرده است تا علاوه بر داشتن پروازهایی امن و ایمن، حفاظت از محیط زیست را در زمره اهداف خود قرار دهند.

این سازمان، با 33 عضو، نهاد تخصصی سازمان ملل متحد محسوب می شود كه ساختمان دائمی آن در مونترال كاناداست و براساس كنوانسیون شیكاگو شكل گرفت و شورای ایكائو نهاد اصلی تصمیم گیری این سازمان به شمار می آید.

وظیفه ایكائو هماهنگ سازی استانداردهای بین المللی پروازی و مدیریت خطوط هوایی در سطح جهان است و درصورتی كه اعضای آن حق عضویت خویش را نپردازند، حق رأی آنان به حالت تعلیق در می آید.

ارگان‌های سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی شامل كمیسیون هوانوردی، كارگروه پشتیبانی از خدمات هوایی و كارگروه ترابری هوایی است.

ایران نیز به طور رسمی در سال 1327 هجری خورشیدی به پیمان شیكاگو و سازمان ایكائو پیوست و پیشرفت های چشمگیری را در این صنعت جهانی و اساسی به دست آورد و نام خویش را برای باردگر در جهان مطرح ساخت.

سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی، ایكائو از سال 1992 میلادی، هفتم دسامبر برابر با 17 آذر را روز هواپیمایی نام نهاد، تا بهانه ای برای یادآوری اهمیت صنعت هواپیمایی در توسعه و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی جوامع باشد و بر این امر تاكید كند كه سازمان هواپیمایی كشوری نقش اساسی و با اهمیتی در حفظ امنیت، ارتقا ایمنی و قانونمندی در حمل و نقل هوایی دارد.

این روز فرصت مغتنمی است تا با نگاهی قدرشناسانه از تمامی دلسوزان عرصه صنعت هواپیمایی كشور تقدیر شود و با تامل بیشتر در سایه همت تمامی مسئولان و متخصصان این فن شاهد پیشرفت های بیشتر و به روز تر در عرصه این صنعت مهم باشیم و با كوشش در راه توسعه و ارتقاء صنعت هوایی كشور به جایگاه شایسته خویش در جهان دست یابیم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: